» طرح دستمزد همسری و تاثیر آن بر فرزندآوری
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام. با گروهی از دوستان، در قالب دو تیم موافق و مخالف، مناظرهای با موضوع «طرح دستمزد همسری و تأثیر آن بر فرزند آوری» در حیاط مدرسه علمیه فاطمیه برگزار شد.
قبل از اینکه ماحصل این مناظره رو بیان کنم، سوالی از شما دارم. نظر شما راجع به این طرح چیه و آیا موافقاید با چنین طرحی یا مخالف؟ و دلایل و استدلالهاتون برای قبول یا رد چنین طرحی چه چیزهایی است؟
لطفا قبل از خواندن ادامه مقاله راجع به این طرح و همه ابعاد پیش روی آن تأمل و تفکر کنید و پاسخ سوالهایی که از شما خواسته شد را در برگه ای یادداشت کنید، تا سراغ ادامه بحث برویم.
طبق آیین نامه مناظره، در ۶ دقیقه اول گروه موافق شروع به صحبت و طرح مسئله خود کردند.
تأکید آنها بر روی کار منزل بانوان و حق گرفتن دستمزد بود. آنها با بیان اینکه یک همسر در طول روز انواع و اقسام کارهای منزل را انجام میدهد و فرزند داری میکند و حداقل حقوق کارگر در روز ۵۰ تومان است، حق دستمزد همسری را بر خود واجب دانسته و بیان کردند که این حق برپایه عقل بنا نهاده شده و نباید زن در اینجا نادیده گرفته شود.
۶ دقیقه دوم مختص گروه مخالف بود و آنها با تکیه بر اینکه گروه موافق از عنوان مناظره به نحوی خارج شده است و پایه بحث و طرح مناظره، درباره کارهای منزل نبوده و نیست، مبنای بحث خود را آیات و روایات دانسته و بیان کردند، درباره این مسائلی که شما ارائه نمودید، خداوند متعال مهریه و نفقه را قرار داده است. این گروه از عشق و علاقه زن با توجه به فطرت و طبیعت زن سخن به میان آورده و گفتند، طرح دستمزد همسری پایه و اساس دینی ندارد، چرا که همه کارهای زن بر پایه حقوق و دستمزد بنا نهاده میشود و این خلاف حفظ و تکریم انسانی زن است. در انتها بیان شد که: ما ضمن اینکه مخالف تقدیر و تشکر مرد از همسرش نیستیم، اما ارائه آن تحت این عنوان نادرست میباشد.
در ۳ دقیقه اول گروه موافق به جایگاه آمد و با بیان اینکه زنان سالخورده ما اغلب افسردگی دارند، و پسران اغلب با افرادی ازدواج میکنند که شغل کارمندی داشته باشند، بر این نکته تأکید داشتند که چرا باید حق زن را نادیده گرفت بنحوی که زنان جامعه ما اغلب دچار آسیبهای جدی هستند و دلیل اصلی آن عدم توجه به حق و حقوق آنها است. این گروه با تاکید بر پایمال شدن حق زن و ذکر این نکته که «مهریه را کی داده و کی گرفته»، بیان کردند که نباید بگذاریم کارهایی که زن در خانه انجام میدهد، پیشپا افتاده جلوه کند و این حق مطلب درباره زنان ادا نگردد. اگر به زن این دستمزد داده شود، مطمئنا مشکلات حال حاضر را نخواهیم داشت. آنها همچنین بیان کردند که البته بیشتر بحث ما بر روی دولت است نه همسر، که باید به این موضوع رسیدگی نماید.
سپس گروه مخالف به جایگاه آمده و با تاکید بر اینکه شما همچنان متوجه موضوع مورد مناظره نیستید، چرا که بحث بر سر «دستمزد همسری و تاثیر آن بر فرزندآوریست»، به ذکر این نکته پرداختند که این مطلب شما که میگویید: افسردگی در زنان ۷۰ ساله ما وجود دارد، و یا پسری حاضر نیست با دختر غیرشاغل ازدواج کند، ربطی به موضوع مورد بحث ما ندارد، بلکه ریشه در فرهنگ غیر دینی و سبک زندگی غربی دارد. بعلاوه بسیاری از خانوادهها از رفاه مالی خوبی برخوردارند، اما در عمل میبینیم به جای فرزند آوری، سگ و گربه پرورش میدهند (و دغدغه آینده کشور، دین و رشد جمعیت را ندارند).
بعلاوه اگر «مهریه را که داده و که گرفته»، از کجا معلوم با تصویب طرح دستمزد همسری این قائله تکرار نشود، (و صرفا به عنوان یک قانون در کنار قوانین بلا استفاده دیگر قرار نگیرد). پس شما خودتان با این حرف، خود را نقض کردید.
از طرفی مشکلاتی که مطرح کردید مربوط به اصلاح فرهنگ ماست... مگر مقام معظم رهبری نفرمودند که دغدغه اصلی ایشان که گاهی شبها بخاطرش از خواب، بیدار میشوند، کار فرهنگیست تا سیاسی و اقتصادی. و دغدغه اقتصادی صرف، برای قشر ضعیف دارند. (بنابراین اکثر مشکلات کشور ناشی از فقر فرهنگیست).
بعلاوه اگر محل بحث شما دولت است، که ربطی به طرح دستمزدهمسری نخواهد داشت.
در نهایت گروه موافق به جایگاه آمده و با ذکر قانون اساسی و سخنان بزرگان درباره اینکه زن اصلا وظیفه ندارد کارهای خانه را انجام بدهد و همسر باید این شرایط را برایش فراهم آورد، و در نگاه کلیتر دولت باید به فکر رفع این مشکلات در خانواده ها باشد، تاکید کردند که نگذاریم راجع به زنان تغافل صورت بگیرد. زن باید مستقل باشد و آزادی عمل داشته باشد، نه اینکه نتواند ساعتی را برای خودش درنظر بگیرد و همه وقت و ساعاتش را در خانواده صرف نماید.
گروه مخالف با بیان اینکه با برنامه ریزی صحیح می توان هم به همسرداری و هم تربیت فرزند، همت گماشت، بیان کردند که ما موافق این امر نیستیم که زن همه ساعاتش را صرف خانواده کند، اما ذکر این نکته ضروری است که وظیفه اصلی زن، تربیت فرزند است و نباید نسبت به این امر کوتاهی صورت گیرد.
بعلاوه مرد نیز در تربیت فرزند اثرگذاری خود را دارد، و آیا درست است بگوییم پس زن نیز باید به مرد در قبال این تربیت، حقوق و دستمزد بدهد؟!
بعلاوه آیا این نوع نگاه مادی و مالی به قضیه فرزندآوری، منشآ اختلافات بیش از پیش نخواهد شد؟!
و اصلا این طرح آنقدر کارآمد هست تا زنی که شاغل است، حاضر بشود بابت آن از شغل و مزایای خود کنارهگیری کند و به فرزند آوری روی آورد؟
قرآن کریم از واژه «نحله» در قبال همسر استفاده نموده، آیا این واژه سنخیتی با واژه «دستمزد و حقوق همسری» که حس مادیگرایی را القا میکند، دارد؟!
در نهایت نتیجه گیری نهایی گروه ها هر یک بر مبنای فکری شان بیان شد و موافقان بر طرح دستمزد همسری در جهت رفع مشکلات زنان و توجه به بانوان تاکید داشتند، و گروه مخالف مشکلات پیش رو را ناشی از فقر فرهنگی قلمداد کرده و با چنین طرحی، تحت این عنوان، آن هم در صورتی که ما در دین جایگزینهای بهتری برای حل این مشکلات داریم، مخالفت نمودند و گفتند: متاسفانه از سالهای پیش با تاکید بر این جمله که «فرزند کمتر، زندگی بهتر» و تبلیغ آن بر روی پاکت سیگار و بیسکوئیت... این حس غلط را به ما القا کردند و تنها راه مقابله با آن نیز تبلیغ و فرهنگ سازی در این زمینه است. و برای حل مشکلات ازدواج جوانان و فرزندآوری باید از چشم و هم چشمیها، رفاه زدگی ها، جلوگیری از جهیزیه های آنچنانی که در توان همه نیست و... جلوگیری نموده و برای این کار باید سبک زندگی سیاسی دینی متناسب خود را پیاده کنیم، نه سبک زندگی مادی گرایی و متوسل به فرهنگ غرب را.
نظر شما چیست؟!
برای جلوگیری از کاهش رشد جمعیت باید چه رویکردی را درنظر گرفت؟